زمان خواندن 8.5 دقیقه
حداقل محصول پذیرفتنی (MVP) یکی از مهمترین مفاهیم برای استارت آپها است. اگر میخواهید هزینههای توسعه خود را کم کنید باید از MVP داشته باشید.
راهاندازی کسبوکار به هیچ وجه کار آسانی نیست. موفقیت در دنیای رقابتی امروز مستلزم چیزی فراتر از سخت کوشی و تلاش زیاد است. قبل از اینکه کارتان را شروع کنید، لازم است حتما یک برنامه و استراتژی خوب برای خودتان بسازید. یکی از مهمترین کارهایی که کمک میکند محصول موفقی را تولید کنید، حداقل محصول پذیرفتنی (MVP) است.
ایدهی حداقل محصول پذیرفتنی از آنجایی مطرح شد که کسبوکارها نیاز دارند پیش از توسعه محصول نهایی، چرخه عمر محصول را بررسی کرده و بازخورد کاربران را در یافت کنند. این بازخورد به شما کمک میکند تا با شکست مواجه نشوید.
امروزه در صنعت فناوری، توسعهی حداقل محصول پذیرفتنی متداول بوده و به برنامهریزی پروژه یا استارتاپ کمک میکند. اگر قصد دارید شرکت خود را برای تولید یک محصول جدید راهاندازی کنید، این مقاله را با دقت مطالعه کنید.
منظور از MVP یا حداقل محصول پذیرفتنی همان نسخهی بنیادینی است که اجزا و ویژگیهای اصلی محصول را پوشش داده و نیازها و ملزومات اساسی کاربران نهایی را هدف قرار میدهد. MVP به کمک مهندسان نرم افزار میآید تا روند توسعه را تسهیل کنند و همین موضوع یکی از دلایل اهمیت MVP به شمار میرود. در مرحلهی بعد محصول در بازار تست میشود تا پتانسیل میزان موفقیتش برآورد شود.
برای انجام این تست اولیه، محصول تنها به اساسیترین بخش عملکرد نیاز دارد و هیچچیز دیگری جز بخش اساسی عملکرد لازم نخواهد بود. در واقع نسخهی MVP ابزاری است که به تشخیص پتانسیل محصول کمک میکند. از روش MVP میتوان برای توسعهی انواع محصول از جمله اپلیکیشنها و وبسایتهای موبایل استفاده کرد.
در اصل توسعهی MVP باید به این شکل باشد:
MVP در واقع نسخهای از یک محصول جدید است که به شما اجازه میدهد بیشترین اطلاعات ممکن درباره مشتریان را با کمترین زحمت به دست آورید.
اگر کسبوکاری تصمیم بگیرد یک MVP ارائه کند، احتمالا هدفش این است که تیم محصولش میخواهد:
معمولا زمانی که یک استارت آپ یا هر کسبوکار دیگری در ابتدای راه توسعه محصول جدید است با این سوال روبرو میشود که آیا ما یک MVP طراحی میکنیم یا دمو (Demo) یا نمونه اولیه (prototype).
این اصطلاحات به هیچ عنوان یکی نیستند. ساختن یکی در زمانی که به دیگری نیاز دارید می تواند مشکلات زیادی برای شما ایجاد کند. ببینیم هر کدام از این اصطلاحها به چه محصولی گفته میشوند؟!
دموها یا نمونه آزمایشی معمولا نمونهای از محصول پس از تکمیل فرایند تولید هستند که برای نمایش به مشتری بالقوه ارائه میشوند. در واقع از دمو برای بستن معامله استفاده میشود. در زمینه توسعه محصول اولیه، دموها معمولاً نیمه کاربردیاند.
نمونه اولیه معمولا برای پاسخ به این نوع سوالات ساخته میشوند: آیا میتوانیم این محصول را بسازیم؟ آیا باید محصول X را بسازیم یا Y را؟ نمونه اولیه شباهت زیادی به دمو دارد اما هدف نهایی این دو متفاوت است. یک نمونه اولیه برای اثبات قابل اجرا بودن یک محصول، ویژگی یا رویکرد استفاده میشود. آنها میتوانند کارکرد درستی هم نداشته باشند تا زمانی که هدف مورد نظر را عملی میکنند. از سوی دیگر، دموها معمولاً باید خوب به نظر برسند. آنها بخشی از فروش هستند. اما نمونه اولیه قبل از ارائه به مشتری اجرا میشود.
یک MVP کاملاً بر خلاف یک دمو یا نمونه اولیه است: یک MVP یک محصول کاملاً کاربردی است، البته از نوع “حداقل” آن. این یک محصول کامل است که یک مشتری واقعی با حداقل آموزش یا راهنمایی می تواند از آن استفاده کند.
یک محصول mvp معمولا ویژگیهای زیر را دارد:
بیایید بیشتر با مراحل ایجاد حداقل محصول پذیرفتنی آشنا شویم.
قبل از معرفی محصول جدید، کار خود را با پیدا کردن یک چالش و تعیین مخاطبان هدف خود شروع کنید. از طریق نظرسنجی و مصاحبه، با مخاطبان هدف و مشکلات واقعی آنها آشنا شوید. از سوی دیگر بررسی بازار را انجام دهید. نزدیکترین رقبای شما چه کسانی هستند؟ چند کاربر فعال دارند؟ به چه صورت این مشکل را حل میکنند؟ در نهایت درک بهتری از مخاطبان هدف خود خواهید داشت. در واقع محصول نهایی شما باید نیازهای آنها را برطرف کند. اوبر هم اینگونه آغاز به کار کرد.
یک بررسی پس از مصاحبه با کاربران تیم اوبر سه چیز را مشخص کرد:
پس از شناسایی این مشکلات اوبر درک بهتری از نیازهای مشتریان خود پیدا کرد و این نیازها را برآورده ساخت. نتیجه را خودتان قطعا بهتر میدانید.
اگر محصولات مشابهی در بازار وجود دارد، این کار را انجام دهید. برای تحلیل رقبا از سرویسهایی مانند SimilarWeb استفاده کنید. یک افزونه در مرورگر خود تنظیم کنید تا از ترافیک ماهانه، رتبه، موقعیت کاربران و دیگر موارد یک وبسایت مطلع شوید. برای تکمیل نتایج ارائه شده توسط SimilarWeb، بازخورد موجود دربارهی محصولات موجود را تحلیل نمایید. حداقل محصول پذیرفتنی شما میتواند مشکلات راه حلهای موجود را برطرف کند. به علاوه باید بررسی کنید که رقبا چگونه مشکلی که توسط اپلیکیشنتان حل میشود، جواب میدهند. از نقاط قوت آنها و شکستهای خود درس بگیرید. مطمئن شوید که روش توسعهای که پیش گرفتهاید از آسیبهای پیش روی رقبا در امان خواهد بود.
مراحلی را که کاربر هنگام استفاده از محصول شما طی خواهد کرد مشخص کنید. لیستی از ویژگیهای هر مرحله درست کرده و سپس آنها را اولویتبندی کنید.
سپس برای هر مرحله یک ویژگی برتر انتخاب نمایید. میتوانیم آن را ویژگی اصلی بنامیم؛ ویژگیای که به کاربران اجازه میدهد که بخش اصلی اپلیکیشن شما را اجرا کنند.
به لیست ویژگیهای خود برگردید و آنها را به دو گروه دارای اولویت بیشتر و دارای اولویت کمتر تقسیم کنید.
اکنون به ویژگیهای دارای اولویت بیشتر بازگردید. هر ویژگی اصلی را با دو ویژگی دیگر که احتمالاً کاربر دوست دارد در اپلیکیشن ببیند، تکمیل کنید.
پس از تعیین دامنهی کارتان به توسعهی محصول بپردازید. وقتی در مراحل درازمدت توسعه هستید، باید بهطور مرتب محصول خود را تست کنید.
تست آلفا توسط کارکنان سازمانی که روی پروژه کار میکنند و تست بتا توسط کاربران واقعی از سوی شما انجام میشود؛ این بدان معنی است که باید قبل از شروع توسعهی اپلیکیشن، گروهی از کاربران را گردآوری کنید.
میتوانید برای داشتن تعداد بیشتری از کاربران بتا، از وبسایتهای آنلاین و رایگانBetaList ، ProductHunt ، Reddit و Quora استفاده نمایید. همچنین میتوانید در گروههای اینستاگرام تبلیغ کنید و در مورد محصول جدید خود وبلاگ بسازید. لیست ایمیل خود را جمع کنید تا مخاطبان خودتان را بشناسید و یکجا داشته باشید و از شرکتهای متخصص تست بتا کمک بگیرید.
کاربران بتا میتوانند بازخوردی بدهند که به شما در درک موارد زیر کمک میکند:
حداقل محصول پذیرفتنی این شرکت شامل نامنویسی و اهدای جوایز در قالب نشان بود. پس از ارزیابی واکنشهای اولیه کاربران، توسعهدهندگان با افزودن بخش توصیهها و راهنماهای شهر اقدام به گسترش محصول کردند. امروزه فوراسکوئر 50 میلیون نفر کاربر دارد که بیش از 8 میلیارد بار به اپلکیشن مراجعه کردهاند.
در ابتدا حداقل محصول پذیرفتنی اینستاگرام فقط بر فیلتر عکس متمرکز بود. این شبکهاجتماعی نمونه MVP خود را اینطور عرضه کرد که کاربران میتوانستند عکس بگیرند، یکی از فیلترهای پیشنهادی را روی عکسشان اِعمال کرده و عکسهای خود را در یک آلبوم در موبایل خود ذخیره کنند. کاربران از این برنامه خوششان آمد. از آن زمان بهبعد اپلیکیشن با فیلم، موقعیت جغرافیایی، برچسب گذاری، هشتگ و ادغام با سایر شبکههای اجتماعی بهروز شده است.
جف بزوس در سال 1990 لیستی از محصولات قابل فروش بهصورت آنلاین در آن زمان را تهیه کرد. لیست اولیهی او شامل 20 دستهبندی بود. کمی بعد او فقط پنج مورد از آنها را انتخاب کرد: کتاب، سی دی، فیلم، سختافزار و نرمافزار کامپیوتر. او یک وبسایت ساده با فهرستی از کتابها راهاندازی کرد. وقتی یک مشتری کتاب سفارش داد، بزوس آن را از یک توزیع کنندهی کتاب خرید و آن را ارسال کرد. با گذشت سالها وبسایت رشد کرد و امروزه آمازون محصولات بسیار زیادی را ارائه میکند و یکی از بزرگترین خرده فروشان جهان است.
شبکههای محبوب اجتماعی با فیسبوک شروع شد. ایدهی حداقل محصول پذیرفتنی این بود که بین دانشآموزان یک کلاس یا دانشگاه ارتباط برقرار کند. فیسبوک به کاربران اجازه داد تا پیامهای خود را بهصورت عمومی به همدیگر ارسال کنند. بعد از موفقیتِ این حداقل محصول پذیرفتنی بود که دیگر ویژگیها به آن اضافه شدند.
جو گبیا و برایان چسکی در یک آپارتمان بزرگ زندگی میکردند و با پرداخت اجارهبها مشکل داشتند. آنها به این فکر افتادند که به کسانی که به سان فرانسیسکو میرفتند، جا اجاره دهند. آنها یک وبسایت ساده راهاندازی کردند، چند عکس از محل سکونت خود ارسال کردند و سه مهمان پذیرفتند. نمونه MVP این شرکت با یک وبسایت ساده و از خانه شخصی خودشان شروع شد. امروزه این استارتاپ 2.6 میلیارد دلار درآمد سالانه دارد.
حداقل محصول پذیرفتنی یا mvp مخصوصا زمانی مفید است که یک محصول یا خدمات هنوز در مراحل اولیه توسعه باشد و لازم باشد یک مفهوم هر چه سریعتر اعتبارسنجی شود و قبل از سرمایهگذاری منابع برای یک محصول کامل، به بازخورد کاربران نیاز باشد.
در اینجا، mvp کمک میکند ریسکها را به حداقل برسانید، فرضیات را اعتبارسنجی کنید و براساس نظرات کابران، به تولید و تکرار سریع محصول بپردازید.
پیشنهاد میکنیم برای صرفهجویی در وقت، پول و منابع خود از حداقل محصول پذیرفتنی در پروژههای خود استفاده کنید. حداقل محصول پذیرفتنی به شما کمک میکند تا بتوانید پیش از توسعهی محصول نهایی خود از نظرات، نیازها و علائق کاربران و مشتریان احتمالی آگاه شوید و تغییرات لازم را در پروژه اعمال نمایید. این مرحله گام مهمی برای رسیدن به موفقیت است و محصول شما را به سوددهی نزدیکتر خواهد کرد.
آیا تجربه ای از توسعه محصول جدید دارید؟ خوشحال میشویم نظراتتان را با ما و خوانندگان دیدار در میان بگذارید.
MVP برای یک کسب و کار به چه معناست؟
عبارت MVP مخفف «حداقل محصول پذیرفتنی» است و به مرحله اولیه ایجاد اولین نسخه قابل اجرا (و قابل فروش) مفهوم تجاری جدید شما اشاره دارد. این MVP میتواند در شروع کسبوکار عرضه بشود یا در میانه راه با طراحی محصول یا خدمتی جدید.
چرا باید هر کسبوکاری از MVP استفاده کند؟
مفهوم MVP به سازمانها اجازه میدهد تا تقاضای بازار را برای محصول خود آزمایش کنند و بفهمند که آیا کاربران بالقوه به محصول نیاز دارند یا خیر، بدون آنکه به سرمایهگذاری زیادی نیاز داشته باشند.
مقاله کامل و مفید بود. سپاسگزارم
سلام. سپاس از همراهی شما
با سلام. اینکه بگید توسعه یک mvp با ۶۰ میلیون انجام میشه منطقی نیست. هزینه ها متفاوتن.
با سلام. بله دقیقا همینطور هست که شما میفرمایید. برای همین هم گفتیم حداقل ۶۰ میلیون تومان که باتوجه به شرایط قطعا متفاوت خواهد بود.
یکشنبه نامههای دیدار