چطور پس از تفکر انتقادی استدلالمان را مطرح کنیم؟ چهار مرحله استدلال انتقادی

حالا که با مطالعۀ مقاله‌های پیشین، تفکر انتقادی و عناصر آن را به طور کامل شناختیم، این سؤال مطرح می‌شود که چطور باید این سبک تفکر را اجرا کنیم؟ به چه شکل می‌توان با استفاده از تفکر انتقادی به یک استدلال عالی رسید؟

منظور از ارائه یا سنتزِ استدلال چیست؟

ارائه یا سنتز استدلال، شامل گردآوریِ شواهد، مدارک و ادعاهای مرتبط با ادعای اصلی ما و سپس توسعۀ این ادعا بر اساس اطلاعات موثق است. سنتز استدلال یکی از چالش‌برانگیزترین و همچنین هیجان‌انگیزترین جنبه‌های تفکر انتقادی است.

سنتز به معنای «قرار دادن چیزها در کنار هم» است؛ بنابراین برای ارائه یک استدلال عالی لازم نیست ایده‌ای را از نو خلق کنیم. بلکه باید استدلال‌ها و بینش‌های حاصل از آنالیز مراجع دیگر را با هم ترکیب کنیم و سپس تفکر و ذهنیت خود را وارد ماجرا کنیم.
 

سنتز یک عمل خلاقانه است که تفکر انتقادی ما را به چالش می‌کشد و از این طریق آن را بهبود می‌بخشد. سنتز از ما می‌خواهد آنچه را که دیگران دربارۀ موضوع‌مان استدلال کرده‌اند در نظر بگیریم. به یاد داشته باشید که اینجا علاوه بر شواهد و ادعاهایی که استدلال ما را تأیید می‌کنند، باید دیدگاه‌های مخالف و متفاوت را نیز در نظر بگیریم.

یک استدلال خوب چه ویژگی‌هایی دارد؟

به طور کلی، یک استدلال خوب در اجرای تفکر انتقادی که می‌توان روی آن حساب کرد باید 6 ویژگی زیر را داشته باشد:

• به‌وضوح بیان شده باشد.
• نوعی ساختار منطقی در آن وجود داشته باشد که ادعای اصلی ما را با سایر ادعاها و استدلال‌های مطرح‌شده در حوزۀ علمی مرتبط کند.
• شواهد موجود، از ادعاهای مطرح شده در استدلال‌ پشتیبانی کنند.
• شواهد و ادعاهای متقابل را شامل شود و آن‌ها را به هم مرتبط کند.
• باید نشان دهد نویسنده منابع موجود را به طور کامل آنالیز و ارزیابی کرده است.
• منطقی، متعادل و متقاعدکننده باشد.

چگونه می‌توانیم استدلال خود را توسعه دهیم؟

ارائه استدلال یا به اصطلاح تخصصی‌تر «سنتز آرگومان» چهار مرحلۀ اصلی دارد که در ادامه آن‌ها را توضیح می‌دهیم.

1) فرموله‌کردن ادعای اصلی

در ابتدا می‌توانیم در مورد موضوع مشخصی که انتخاب کرده‌ایم، یک ادعا، فرضیه یا موضع خاص اتخاذ کنیم. این ادعا ممکن است بر اساس دستورالعمل‌های علمی یا پژوهش‌های آزمایشگاهی به وجود بیاید. یا شاید موقع آنالیز ادعاهای مطرح‌شده توسط نویسندگان دیگر، ناگهان به یک ادعای شخصی برسیم!
 

اما ادعایی که مطرح می‌کنیم باید منسجم و دقیق بوده و بتوان آن را حمایت را رد کرد. یک راه فرموله کردن ادعا، شروع کردن با یک سوال و سپس اصلاح آن است:
سوال: آیا بررسی اطلاعات شخص، نقض حریم خصوصی او است؟
ادعای الف: بررسی اطلاعات فرد، به معنای نقض حریم خصوصی اوست.
ادعای ب: بررسی اطلاعات فرد، به معنای نقض حریم خصوصی او نیست.
توجه کنید که برای فرموله کردن ادعا، باید تصمیم بگیرید. در این مثال، باید بین ادعای الف و ادعای ب یکی را انتخاب کنید.

2) جمع‌آوری دلایل و شواهد

بعد از مطرح‌کردن ادعا، باید دلایل و شواهدی که فرضیۀ ما را تأیید می‌کنند جمع‌آوری کنیم. همان‌طور که بالاتر گفتیم، این خیلی مهم است که دیدگاه‌ها و دلایل مخالف را هم در نظر بگیریم. خیلی خوب می‌شود اگر بتوانیم نحوۀ تطابق ادعای اصلی خود را با دیدگاه‌ها، ادعاها، دلایل و شواهد دیگر پیدا کنیم و ببینیم چه پل ارتباطی‌ای میان‌شان وجود دارد.
 

وقتی از شواهد و دلایل برای اثبات ادعا و استدلال‌تان استفاده می‌کنید، باید:

• مطمئن شوید شواهدی که انتخاب کرده‌اید، به استدلال شما مرتبط هستند
• مطمئن شوید این شواهد برای کار شما مناسب است
• همیشه منابع اطلاعاتی را زیر سوال ببرید
• راهنمای ارزیابی را به دقت بخوانید و اگر شک داشتید، از مربی یا راهنمای خود کمک بخواهید
• با مسئول کتابخانه مشورت کنید، چون توصیه‌هایی درباره نحوه پیدا کردن منابع تحقیقاتی معتبر، مثل کتب دانشگاهی، گزارشات تخصصی و غیره به شما ارائه می‌هد.

برای این منظور می‌توانید از شواهد زیر استفاده کنید:

• داده‌های تجربی و آزمایشی
• گزارشات و مطالعات تحقیقاتی
• آمار
• نظر کارشناسان
• مرور سیستماتیک.
• مقالات ژورنالی
• مطالعات موردی

3) سازمان‌دهی استدلال

در این مرحله باید به ادعای خود یک ساختار مشخص بدهیم. موضوعات کلیدی و ادعاهای پشتیبان که فرضیۀ اصلی ما حول آن‌ها می‌چرخد، مثل ستون‌های استدلال عمل می‌کنند. بنابراین باید به‌دقت آن‌ها را تعیین کنیم. با توجه به این موارد، می‌توانیم استدلال خود را خط‌به‌خط و کلمه‌به‌کلمه تکمیل کنیم و ساختارش را توسعه دهیم. این فرایند، تا حد زیادی شبیه به چیدن یک پازل است. چراکه برای سنتز یک استدلال منطقی و منسجم، باید تمام شواهد، دلایل و ادعاهای موجود را کنار هم قرار دهیم.
 

به مثال زیر توجه کنید:

4) آزمایش و اصلاح ادعای اصلی

پس از اینکه استدلال‌مان یک ساختار منسجم پیدا کرد، باید یک پیش‌نویس تهیه کنیم. اگر متوجه شدیم استدلال‌مان نظرات و دیدگاه‌های متفاوتی را برانگیخته، این یعنی راه را درست رفته‌ایم.
 

بعد از تکمیل استدلال، اگر توانستیم حتماً یک قدم به عقب برگردیم و ببینم آیا تفکرمان می‌تواند در زمینه وسیع‌تری اعمال شود؟ آیا استدلال این قابلیت را دارد که موضوعات و حوزه‌های علمی دیگر را شامل شود…؟
 
یک راه مناسب ارتباط استدلال به زمینه گسترده‌تر، این است که سوالات زیر را بپرسیم:

• استدلال من چگونه به مسائل یا چالش های مهم دراین موضوع می‌پردازد؟
• استدلال من چه پیامدهایی برای سایر سوالات یا مشکلات مرتبط دارد؟
• چه جنبه‌هایی از استدلال من (شواهد، دلایل، یا ادعا) می‌تواند در بررسی و پاسخ به سوالات یا مشکلات دیگر مفید باشد؟

جمع‌بندی

استدلال یک ساختار منطقی است که برای پشتیبانی از یک ادعا استفاده می‌شود. بنابراین برای ارائه یا سنتز استدلال، ابتدا به یک ادعا یا فرضیه نیاز داریم. سپس باید با استفاده از دانش، تحلیل، منطق و شواهد موجود، این فرضیه را توسعه دهیم و کامل‌تر کنیم. همان‌طور که در این مقاله دیدیم، تنها زمانی می‌توانیم بگوییم استدلال‌مان کامل شده که یک ساختار مشخص پیدا کرده باشد و در قالب یک سری کلمات و جملات واضح بیان شود.

×

یکشنبه نامه های رایگان دیدار!

با به‌روزترین و علمی ترین مقالات حوزه فروش و ارتباط با مشتری هر یکشنبه قبل از صرف صبحانه منتظر یک ایمیل خوشمزه از طرف ما باشید

• ایمیل